☘️ خانواده:

Chenopodiaceae

☘️ نام فارسی:

بره تاغ، توش، سگ لیسه

☘️ نام انگلیسی:

☘️ مترادف:

Halostachys perfoliata (Forssk.) Moq., Salicorniastrobilacea Pall

🔶 مشخصات گیاه‌شناسی:

وته ای، به ندرت درختچه ای، گوشتی، به ارتفاع ۵۰ و به ندرت تا ۸۰ سانتی متر، به قطر تاج ٨٠ و گاهی تا ۱۰۰ سانتی متر، از پایین منشعب، بدون تا کرک، سبز، سبز متمایل به زرد، ارغوانی و یا رنگ های بین سبز و ارغوانی، انشعاب های مسن بندبند با بندهایی به طول ٤ میلی متر و قطر ۳ میلی متر؛ انشعاب های جوان گوشتی با بندهای کوتاه تر. برگ ها تحلیل رفته، متقابل. گل آذین سنبله مانند، به طول ٤٠ میلی متر، به عرض ٤-٢ میلی متر شامل تعداد زیادی سنبله های متقابل و متلاقی در امتداد انشعاب های جوان؛ سنبله ها گوشتی، استوانه ای، بدون پایک، در بردارنده تعداد زیادی فلس و معمولاً ۳ گل در بالای هر فلس. برگه ها لوزوی پهن، به طول ۲ میلی متر، به قطر ۳میلی متر، در داخل با سه دیواره تیغه مانند. گل ها کوزه ای، به طول 5/1 میلی متر، گلپوش ها ۳ قطعه ای، تا دوسوم پیوسته. بساک ها تا میانه شکافته، بدون زایده. دانه ها به طول 9/0-8/0میلی متر، عمودی، تخم مرغی نامنظم، قهوه ای متمایل به نارنجی.

--------◊🔶◊--------

🔶 زمان گلدهی:

شهریور - مهر

--------◊🔶◊--------

🔶 زمان بذردهی:

مهر - آبان

--------◊🔶◊--------

🔷 پراکندگی جغرافیایی:

آسیای مرکزی، افغانستان، امارات، بحرین، پاکستان، ترکیه، جنوب اروپا، چین، شمال آفریقا، عراق، عربستان، عمان، قطر، قفقاز، کویت، مصر

--------◊🔷◊--------

🔷 پراکندگی در ایران:

شمال غرب، شمال، شرق، مرکز، جنوب، جنوب شرق

--------◊🔷◊--------

🔷 پراکنش در یزد:

--------◊🔷◊--------

🔸 فرم رویشی:

--------◊🔸◊--------

🔸 وضعیت دارویی:

--------◊🔸◊--------

🔸 كوروتیپ:

ایران-تورانی. مدیترانه ای، صحارا – عربی، صحارا – سندی

--------◊🔸◊--------

🔹 رویشگاه:

شوره زارهای ساحلی و داخلی، حاشیه کال های شور، استپ های شور

--------◊🔹◊--------

🔹 ارتفاع از سطح دریا:

۲۳۰۰ - ۲۰ متر

--------◊🔹◊--------

🔺 رنگ گل:

--------◊🔺◊--------

🔺 تکثیر و تجدید حیات:

--------◊🔺◊--------

♦️ وضعیت حفاظت:

--------◊♦️◊--------

♦️ سایر ویژگی ها:

Halocnemum strobilaceum از اسفناجیان هالوفیت اجباری و ساقه آبداری است که در بسیاری از دشت های شور و مرطوب در مناطق مختلف کشور مشاهده می شود. این گونه نسبت به شوری زیاد خاک و حالت غرقابی و عدم تهویه خاک مقاومت زیادی دارد. محدودیت اصلی بره تاغ عمق آب زیرزمینی است که در صورت افزایش عمق به بیش از حدود ۳ متر، رشد آن متوقف شده و در صورت ادامه، گیاه از بین می رود. میزان ریشه دوانی این گونه نسبتاً کم است؛ به طوری که در بعضی از رویشگاه ها عمق ریشه به ٦٠ سانتی متر و گسترش افقی آن به ۵۰ سانتی متر می رسد و به واسطه املاح بسیار زیاد خاک، بلورهای نمک به وضوح روی ریشه ها دیده می شود. تاج نسبتاً وسیع گیاه نقش حفاظتی مهمی دارد و از حرکت نمک و خاک جلوگیری می کند و در نتیجه در مقابله با توسعه بیابان و تخریب خاک به ویژه در حاشیه دریاچه ها، تالاب ها و غیره بسیار مؤثر است. رویشگاه H. strobilaceum به صورت مراتع قشلاقی است و اندام های هوایی آن به صورت سبز چندان مورد علاقه دام نمی باشند؛ لیکن از اواسط پاییز و تقریباً طول زمستان مورد چرا و بهره برداری انواع گروه های دام قرار می گیرد. ارزش رجحانی آن به ترتیب برای شتر، بز و گوسفند بیشتر است. strobiolaceum .H از بوته های مهم حفاظتی و علوفه ای است که حفظ و توسعه آن در حاشیه پلایاها علاوه بر تولید علوفه موجب تثبیت و پایداری عرصه های وسیعی از مراتع قشلاقی، حفاظت از گونه های خوش خوراک در داخل تاج پوشش خود، ایجاد محیط مناسب برای زیست حیوانات و پرندگان نیز می گردد

--------◊♦️◊--------